Książka jest pierwszym i jak dotąd najpełniejszym opracowaniem humanitarnej działalności polskich zakonnic podczas hitlerowskiej okupacji. Spontanicznie dawały schronienie żydowskim dzieciom w klasztorach, a także prowadzonych przez siebie szkołach i ochronkach.

Jest to esencja doktoratu Ewy Kurek, ktĂłra w swej pracy badawczej zajmuje się historią drugiej wojny światowej, w tym w znacznej części problematyką stosunkĂłw polsko-żydowskich. Pozycja opatrzona jest wstępem, ktĂłry do jej amerykańskiego wydania napisał prof. Jan Karski. Ewa Kurek dokonała wszechstronnych badań, a każde ważkie stwierdzenie poparte jest licznymi źrĂłdłami, w tym relacjami świadkĂłw i cytatami z dziennika Emanuela Ringelbluma. Autorka ujęła zagadnienia z kilku rĂłwnoprawnych punktĂłw widzenia, co daje Czytelnikowi możliwość zorientowania się w złożoności Ăłwczesnego koszmaru i szansę zrozumienia rĂłżnych ludzkich postaw - tak ŻydĂłw, jak i PolakĂłw - wobec Holokaustu.

Znaczną część wydawnictwa stanowi dodatek, zawierający relacje osĂłb bezpośrednio zaangażowanych w ratowanie żydowskich dzieci: konspiratorĂłw, księży, a przede wszystkim zakonnic i dzieci ukrywanych w klasztorach, w tym m.in.: Jona Altschuler, Franciszka Aronson, Lea Balint, siostra Anna Borkowska, siostra Tekla Budnowska, Jan Dobraczyński, rabin Izajasz Drucker, siostra Roberta Fiedorczuk, cichociemny Marian Gołębiowski, siostra Janina GĂłrecka, siostra Ligoria Grenda, Michał Hefer, siostra Magdalena Kaczmarzyk, rabin Dawid Kahane, Maria Klain, Abba Kowner, ksiądz Michał Kot, siostra Czesława Kulpińska, Tamy Lavee, Luba Lis, siostra Nikodema Bytkowska, siostra Bogumiła Makowska, siostra Eliza Malczyk, siostra Ludwika Małkiewicz, siostra Maria Ena, ksiądz Michał Michniak, siostra Ewelina Niedałtowska, Max Noy, RĂłża Noy, siostra Janina OsmĂłlska, Julian Ostrowski, Jadwiga Piotrowska, siostra Urszula Przystupa, siostra Kryspina Rajner, Irit Romano, siostra Maria Sawicka, siostra Bernarda Sochacka Bernarda, siostra Charitas Soczek, siostra Roberta Sutkowska, Zofia Szymańska, Zdzisław Umiński, siostra Janina Watychowicz.

1 września 1939 roku zamienił życie Ireny GutĂłwny w koszmar. Jednak ta siedemnastoletnia uczennica szkoły pielęgniarskiej stawiła czoło okrucieństwom wojny i stała się prawdziwą bohaterką. Kiedy okazało się, że Żydom grozi zagłada z rąk nazistĂłw, krucha i delikatna dziewczyna nie zastanawiała się, czy powinna ich ratować - zadała sobie pytanie, jak to zrobić. Irena wykorzystała swoje niemieckobrzmiące nazwisko i znajomość języka, aby zdobyć zaufanie NiemcĂłw. Nie tylko przekazywała informacje i dostarczała żywność, ale też szmuglowała ludzi z obozu do bezpiecznego schronienia w lesie, a jako gospodyni majora SS ukryła dwunastkę ŻydĂłw w piwnicy jego domu.

Amerykańska dziennikarka Erin Einhorn przyjechała do Polski, aby odnaleźć rodzinę Skowrońskich, ktĂłrzy ocalili jej matkę z rąk nazistĂłw. Z jednej strony chciała doprowadzić do ponownego spotkania dwĂłch rodzin, z drugiej zaś obawiała się PolakĂłw, ktĂłrych wyobrażała sobie jakoantysemitĂłw. Wizyty na krakowskim Kazimierzu, gdzie miała okazję poznać bliżej PolakĂłw, przekonały ją, że wiele stereotypĂłw jest fałszywych, a rzeczywistość jest dużo bardziej skomplikow

Amerykańskie nastolatki z małej mieściny w Kansas, bez powiązań z Polską, przypadkowo odkryły zapomniane bohaterstwo Ireny Sendler a następnie odtworzyły jej historię i pokazały światu jej odwagę, nadzieję i determinację a wspaniałym finałem wyniosły ją do rangi heroicznej postaci w świecie a bohatera narodowego w Polsce.Historia Ireny Sendler stała się inspiracją sztuki teatralnej Życie w słoiku, po raz pierwszy wystawionej w szkole w Kansas. PĂłźniej grano ją w środkowych stanach USA, w Nowym Jorku, Los Angeles i Montrealu, a wreszcie w Polsce.Podczas II wojny światowej Irena Sendlerowa wraz z grupą przyjaciĂłł uratowała 2500 żydowskich dzieci od pewnej śmierci w warszawskim getcie. Niewiarygodne, ale w PRL jej heroizm, podobnie jak wielu innych, był pomijany milczeniem i przez 60 lat praktycznie pozostawał nieznany. Aż do czasu, kiedy w 1999 roku amerykańskie licealistki z Uniontown, maleńkiej mieściny w stanie Kansas liczącej zaledwie 270 mieszkańcĂłw, natknęły się na notatkę w "U.S. News and World Report":Inni SchindlerowiePOLSKA: IRENA SENDLER. przemyciła z getta w bezpieczne miejsca około 2500 żydowskich dzieci, załatwiając im tymczasowo nową tożsamość. Ażeby zapamiętać, kto jest kim, zapisywała ich prawdziwe nazwiska na kartkach papieru, ktĂłre następnie zakopywała w słoikach w ogrodzie.Życie w słoiku to także pobudzająca wyobraźnię opowieść o protestanckich uczennicach z Kansas. Każda z nich miała bolesny życiorys i każda na własny sposĂłb łączyła swoje problemy z historią Ireny, ktĂłra pukała do żydowskich drzwi w getcie warszawskim i - jak sama mĂłwiła - "prĂłbowała namĂłwić matki do oddania swoich dzieci". Losy zainspirowanych przez Irenę Sendlerową młodych Amerykanek dowodzą, że siła jednej wyjątkowej osoby może spowodować wielkie zmiany w czyimś młodym życiu.